หนักเพราะแบก..ไม่แบกไม่หนักหรือ?

หากส่งข้าวสาร 1ถุง 5 ก.ก.ให้ท่านถือ หนักไหม?...หนัก เปลี่ยนเอาผลไม้ 1ก.ก.ให้ท่านถือ หนักไหม?...หนัก เอาสำลี 1 ห่อให้ท่านถือ หนักไหม?...อืมมมมม.. ไม่ค่อยนะ เอาขนนก 1 อันให้ท่านแบมือแล้ววางไว้ หนักไหม?...ก้อไม่หนักนะ แต่ก็หนักนั่นแหละ   แน่นอนขนนกก็เบากว่าสำลี สำลีก็เบากว่าผลไม้ ผลไม้ก็เบากว่าข้าวสาร เบาลงก็สบายขึ้น ความสุขจึงเกิดจากน้ำหนักที่ลดลง   แต่รู้อย่างหนึ่งนะตราบใดที่ยังมีมือ เมื่อนั้นต่อให้ไม่มีน้ำหนักอะไรมาวางเลยมันก็หนักโดยตัวมันเอง ที่สุดแห่งทุกข์คือ หมดเหตุในการสร้างมืออีก วันที่มือยังไม่สลาย แต่ก็ไม่มีสภาพการปรุงมือมาขึ้นเป็นของเรา น้ำหนักที่ยังมีอยู่ก็มีอยู่บนมือที่ไม่ใช่ของเรา หมดผู้ทุกข์ เหลือแต่สภาพมือที่บริสุทธิ์ไม่ถูกยึดถือแบกขนนกที่เป็นขนนกที่เป็นธรรมชาติ เช่นนั้นเอง   ถ้าจะบอกว่าไม่กลับมาเกิดอีก มันฟังดูแปลกๆ แต่น่าจะบอกว่า มันหมดเหตุที่จะทำให้เกิดอีกแล้ว ดูจะถูกตรงตามจริงหน่อย..